| بررسی اثرات کشندگی نانوکپسوله‌های کیتوزان/آلژینات حاوی عصاره متانولی گیاه Tucrium persicum روی سلول‌های سرطانی SW480 |
| کد مقاله : 1036-MPBC2024 (R1) |
| نویسندگان |
|
مرسده پارسا *1، مجید تفریحی1، علی طراوتی2 1گروه زیست شناسی سلولی مولکولی دانشکده علوم پایه دانشگاه مازندران 2گروه بیوشیمی دانشکده علوم پایه دانشگاه مازندران |
| چکیده مقاله |
| امروزه نرخ بروز و مرگ و میر ناشی از سرطان روده بزرگ در سراسر جهان به دلیل عادت غذایی و سبک زندگی فعلی افزایش یافته است در نتیجه، بیش از هر زمان دیگری به درمان‌های دارویی جدید با عملکرد بالاتر و ضرر کمتر نیاز است. گیاه مریم نخودی شیرازی با نام علمی Teucrium persicum از جنس Teucrium و خانواده نعناییان (Labiatae) از گیاهان بومی ایران است که به طور سنتی برای درمان سردرد و دردهای شکمی استفاده می‌شود. خواص ضدسرطانی این گیاه بر روی رده‌های مختلف سلولی ثابت شده است، اما استفاده از آن به دلیل فراهمی زیستی کم و جذب ضعیف با محدودیت‌هایی روبرو است. علاوه بر این، حلالیت ضعیف گیاه در آب باعث تجمع غلظت بالا و درنتیجه کاهش نفوذپذیری آن به سلول می‌شود. این مطالعه بر سنتز و توصیف نانوذرات آلژینات/کیتوسان کپسوله شده با عصاره متانولی گیاه T.Persicum (Alg/Ch/NPs) و ارزیابی اثربخشی آن‌ها بر زنده‌ماندن رده سلولی SW480 با استفاده از آزمایش MTT متمرکز است. هیدروژل‌های زیست سازگار و آبدوست پس از سنتز از نظر بار سطحی و مورفولوژی توسط FE-SEM و DLS مورد بررسی قرار گرفتند و بازده آن‌ها با تعیین محتوای فنلی و فلاونوئیدی مشخص شد. کپسوله‌سازی عصاره در نانوذرات، شکل تقریباً کروی و اندازه ذرات متوسط 600 نانومتر بدون هیچ گونه تجمع را نشان داد. بررسی سمیت سلولی در شرایط آزمایشگاهی بر روی رده سلولی SW480 پس از 48 ساعت انکوباسیون ثابت کرد هیدروژل‌های ساخته‌شده در مقایسه با عصاره متانولی گیاه، سمیت سلولی بالاتری به دلیل فراهمی زیستی و حلالیت بیشتر دارند. |
| کلیدواژه ها |
| مریم نخودی شیرازی، نانو ذره،کیتوزان/آلژینات، سرطان کولورکتال، کیتوزان/آلژینات، سمیت سلولسلولی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |