مقایسه عملکرد و اجزای عملکرد در توده های بومی گشنیز ایران
کد مقاله : 1088-MPBC2024 (R1)
نویسندگان
مولود نجاری *1، امیر محمد ناجی2
1دانشجوی کارشناسی ارشد رشته ژنتیک و به‌نژادی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه شاهد تهران
2استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران
چکیده مقاله
گشنیز گیاهی معطر با نام علمی Coriandrum sativum L.یک‌ساله و دگرگشن می‌باشد. به عنوان یکی از ادویه‌های مهم در آشپزی و همچنین یکی از داروهای مهم در طب سنتی مورد استفاده قرار می-گیرد. پژوهش حاضر به‌منظور مقایسه عملکرد و اجزای عملکرد یازده توده بومی (خم خسرو، شریف‌آباد، لرستان، کرمان، هوش تویسرکان، گلستان، کهریز سلیم، آذربایجان غربی، بیان، موسی‌آباد و ملوسان) در قالب طرح آزمایشی بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که از نظر ارتفاع بوته، تعداد شاخه، تعداد چتر و چترک، عملکرد زیست توده کل، دانه و کلش تفاوت معنی‌داری بین توده‌های مورد بررسی وجود داشت. بیشترین تعداد چترک مربوط به توده‌های لرستان و هوش تویسرکان به ترتیب با میانگین 53/220 و 6/233 عدد بود. توده‌های شریف‌آباد و آذربایجان‌غربی از نظر عملکردی و اجزای عملکرد همچون عملکرد دانه (6/283 و 6/212 گرم در مترمربع) دارای برتری معنی‌داری بودند و کمترین میانگین این صفات در توده کهریزسلیم مشاهده شد.
کلیدواژه ها
ارتفاع بوته، تجزیه واریانس، عملکرد زیست توده کل، عملکرد کاه و کلش، وزن هزار دانه.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر