بررسی تحمل به قطع آبیاری برخی اکوتیپ‌های کاکوتی کوهی (Ziziphora clinopodioides Lam.) در مراحل مختلف رشدی.
کد مقاله : 1103-MPBC2024
نویسندگان
میساء رئوف *1، وحیده ناظری2، لیلا تبریزی رائینی3، مجید شکرپور1
1دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران
2عضو هیئت علمی دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران
3دانشگاه تهران
چکیده مقاله
پراکندگی گسترده گیاه دارویی کاکوتی کوهی (Ziziphora clinopodioides Lam.) در ایران و مواجه شدن با شرایط متفاوت محیطی می تواند منجر به بروز برخی صفات مطلوب از جمله مقاومت به تنش‌های محیطی و تولید متابولیت های ثانویه در طول تکامل گیاه گردد. به منظور دستیابی به اکوتیپ های متحمل به خشکی کاکوتی کوهی با درصد بالای اسانس، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل سطوح مختلف آبیاری (شاهد 80-90 درصدآب قابل دسترس گیاه، قطع آبیاری در مرحلة رویشی و قطع آبیاری در مرحلة زایشی) و عامل فرعی شامل پنج اکوتیپ مختلف (گلوگاه، طالقان، کبودرآهنگ، شازند و ولیان) بود. برداشت گیاهان در مرحلة 50 درصد گل دهی مزرعه انجام گرفت و برخی صفات مورفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که واکنش اکوتیپ های مختلف به تیمارهای آبی اعمال شده متفاوت و معنی دار بود. بیشترین میزان تعداد گل در گل آذین، کلروفیل a، b و کلروفیل کل، درصد اسانس و فنل کل، و کمترین وزن خشک و تر بوته و وزن خشک برگ در قطع آبیاری در مرحله ی رویشی به دست آمد. علاوه بر این، اکوتیپ های گلوگاه، طالقان و ولیان بیشترین میزان درصد و عملکرد اسانس را نشان دادند. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، به منظور داشتن بیشترین میزان اسانس و ترکیبات فیتوشیمیایی مطلوب، قطع آبیاری در مرحله‌ی رویشی توصیه می شود.
کلیدواژه ها
قطع آبیاری، درصد اسانس، صفات فیتوشیمیایی، فنل کل
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر