| مکانیسم‌های تحمل به خشکی در زیره سبز (Cuminum cyminum L.) |
| کد مقاله : 1123-MPBC2024 (R1) |
| نویسندگان |
|
مریم درانی نژاد *1، قاسم محمدی نژاد2 1دکتری اصلاح نباتات- بخش مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی- دانشکده کشاورزی- دانشگاه شهید باهنر کرمان- کرمان- ایران 2استاد ژنتیک و اصلاح نباتات، پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران. |
| چکیده مقاله |
| کم‌آبی یک محدودیت عمده در تولید محصولات زراعی در بسیاری از نقاط جهان محسوب می‌شود. تنش آبی می‌تواند اثرات مثبتی بر بیوسنتز متابولیت‌های ثانویه داشته باشد. افزایش بیوسنتز و تجمع چنین متابولیت‌هایی تحت تنش خشکی، شرایط را برای جایگزینی کشت گیاهان دارویی متحمل به خشکی به‌جای محصولات زراعی معمولی در مناطق تحت تأثیر خشکی فراهم می‌نماید. زیره سبز (Cuminum cyminum L.) یک گیاه صنعتی و دارویی است که دانه‌ها و قسمت‌های رویشی آن حاوی فلاونوئیدها، آنتوسیانین، ترکیبات فنولی و اسانس‌هایی است که می‌توانند به عنوان آنتیاکسیدانهای طبیعی مورد استفاده قرار گیرند. بررسی‌های زیادی نشان داده فلاونوئیدها تحت تنش خشکی افزایش می‌یابند و آسیب اکسیداتیو را در طول تنش آبی کاهش می‌دهند. آنتوسیانین‌ها در واکوئل از طریق اتصال به گلیکوزید، پتانسیل سلولی را اصلاح و در نتیجه از هدر رفتن آب در هنگام تنش آبی جلوگیری می‌کنند. فنولیک‌ها هم مسئول تنظیم تنش آبی و محافظت از DNA هستند. اسانس زیره به گیاه کمک می‌کند تا با محیط خود سازگار شود و در نتیجه، در شرایط تنش شدید، مقادیر بیشتری از محصولات طبیعی را تولید کند. بنابراین هر چند که تنش خشکی باعث کاهش محتوای نسبی آب برگ (RWC)، فتوسنتز و تبادل گاز در گیاهان می‌شود در مقابل، چون که میزان متابولیت‌های ثانویه و قندهای محلول در زیره سبز تحت تنش خشکی افزایش می‌یابد می‌توان نتیجه گرفت کم‌آبی ممکن است اثرات منفی بر رشد و نمو گیاه داشته باشد، اما می‌تواند به طور همزمان برای تجمع ترکیبات بیولوژیکی فعال در گیاه دارویی و معطری مثل زیره سبز مفید باشد. |
| کلیدواژه ها |
| تحمل به خشکی، تنش آبی، زیره سبز، گیاه دارویی، متابولیت‌های ثانویه. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |